Η γιαουρτιέρα

17/12/2010 είχα κάνει αυτήν την ανάρτηση.

Όταν ένα κιλό γάλα μας δίνει ένα κιλό γιαούρτι και όταν όλη αυτήν την δουλειά την κάνει πρόθημα ο Lactobacillus Bulgaricus δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά στην τιμή.
Γι'αυτό και εγώ πήρα

ένα κουτί φελιζόλ

Ντουί, λάμπα 25 βατ, καλώδιο, φις, κλέμα

και ένα θερμοστάτη

Ο θερμοστάτης είναι αγορασμένος από μαγαζί ηλεκτρονικών, (3 με 4 ευρώ) και υπάρχει σε δυο τύπους ο ένας είναι για θερμοκρασία 35 βαθμών Κελσίου και ο άλλος για 40.
Και επειδή στον Lactobacillus Bulgaricus του αρέσει να εργάζεται στους 35 βαθμούς δεν του χάλασα χατήρι.
Για να κάνεις γιαούρτι χρειάζεται να έχεις γάλα σε θερμοκρασία δωματίου. Σε κάθε λίτρο προσθέτεις δυο κουταλιές της σούπας από Lactobacillus Bulgaricus, το ανακατεύεις καλά, το βάζεις μέσα σε μπολάκια, τα μπολάκια τα βάζεις μέσα στο κουτί, το κουτί στην πρίζα και μετά από ένα 24ωρο ως δια μαγείας το γάλα έχει γίνει γιαούρτι.
Η αλήθεια είναι ότι μετά από λίγο καιρό τόσο γιαούρτι το βαριέσαι και δεν έχεις που να βάλεις το κουτί μέχρι να σου ξαναέρθει η όρεξη.
Και εκεί που αντιμετώπιζα αυτό το πρόβλημα...

Ρε μπας?

και οι γιαουρτιέρα μπορεί να γίνει εκκολαπτήριο για βασίλισσες?
Ένα θερμόμετρο μου έδειξε ότι κρατά την θερμοκρασία γύρο στους 33 με 34 βαθμούς.
Το πως σκοπεύω να την χρησιμοποιήσω? είναι κάτι που θα το γράψω σε μια μελλοντική μου ανάρτηση.
Το αν δουλεύει?είναι κάτι που θα το ξέρω την Άνοιξη.

8/7/2011 έκανα την πρώτη δοκιμή με κελιά σμηνουργιάς και είδα ότι η κατασκευή δουλεύει.

Τα κελιά έμειναν στην γιαουρτιέρα περίπου μια εβδομάδα

Λεπτομέρειες για την κατασκευή θα γράψω τον Φθινόπωρο, όταν θα έχω κάνει και άλλες δοκιμές.

Καλό Καλοκαίρι.

Το φελιζόλ και η κυψέλη, Νο 2

Μια απλή κατασκευή

που όπως όλες οι κατασκευές, βασίζετε στην συνεργασία των υλικών από τα οποία κατασκευάζεται.
Στην προκειμένη περίπτωση τα υλικά είναι, το
ο Ξύλο, Έλατο
ο Φελιζόλ, των 30 Kγ/κμ
ο Υαλο-ύφασμα, 40 γρ/τμ
ο Δίχαλα, 12 μμ
ο Κόλλα, ATLACOL Νο 37, κατάλληλη για τοποθετήσει κεραμικών πλακιδίων.

Βασικό στοιχείο της κατασκευής είναι η κόλλα, η οποία κατάφερε να δέσει γερά όλα τα υλικά,
με τελικό αποτέλεσμα



Ένα σώμα κυψέλης

ελαφρύ, χωρίς καρφιά, {τα δίχαλα αφαιρούνται μετά το στέγνωμα της κόλλας) και με πολύ καλές μηχανικές αντοχές.

ΑΛΛΆ
επιτρέπει να περνά

το φως

Υπάρχει ο κίνδυνος να μετατραπεί η κυψέλη μας σε ηλιακό φούρνο.
Αυτό με ανάγκασε να προσθέσω ακόμη δυο στρώματα στο προϋπάρχον σύνολο'
Το ένα είναι,
ο Αλουμινόχαρτο, για να μην επιτρέπει το φως να περνά
ο Υαλο-ύφασμα, για να προστατεύει το αλουμινόχαρτο
ο Μονωτικό, για να δέσει (και να προστατεύει από τον ήλιο) τα παραπάνω.

Οι στρώσεις των υλικών

Μαζί με τις κόλλες.

Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.

ATLACOLL No 37
1) κολλάμε τα ξύλα του σκελετού
2) κολλάμε το φελιζόλ στον σκελετό
3) με την βοήθεια μιας σπάτουλας κολλάμε στα παραπάνω. υαλο-ύφασμα μπρος-πίσω,
4) κολλάμε τις τέσσερις πλευρές και σχηματίζουμε την κυψέλη.

5) Όταν στεγνώσει την περνάμε εξωτερικά με ένα χέρι βελατούρα.

MONΩTIKO
6) Την επόμενη μέρα με την βοήθεια πινέλου, κολλάμε εξωτερικά  το αλουμινόχαρτο μαζί με το υαλο-ύφασμα, χρησιμοποιώντας σαν κόλλα το μονωτικό.
7) και εάν ο καιρός είναι καλός περνούμε άλλο ένα ή δυο χέρια μονωτικό,(στεγνώνει πολύ γρήγορα).

Με αυτό τελειώνομαι την κατασκευή και το εξωτερικό βάψιμο της κυψέλης.

Για το εσωτερικό πάμε εδώ, και από την σελίδα 153 κάνουμε την συνταγή για το συντηρητικό ξύλου.
Λινέλαιο με 5-10% κερί,(εγώ βάζω λίγο παραπάνω)προσθέτοντας και ότι κομματάκια έχουμε μαζέψει από πρόπολη.
Όλα αυτά τα λιώνουμε σε μπεν-μαρι, και όταν κρυώσουν τα περνάμε με ένα πανί στο εσωτερικό της κυψέλης.

Όλα τα παραπάνω είναι μια δική μου ιδέα και κατασκευή, όποιος θα ήθελε να την κάνει θα ήταν καλό να περιμένει τις εντυπώσεις μου όταν η κατασκευή θα έχει δοκιμαστή στον χρόνο.

Καλό Σαββατοκύριακο.