Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Μελισσοκομία για όλους (34-38)

Η μικτή κυψέλη

Μελισσοκομία χωρίς αρχές

Δεν αγνοώ ότι στην πραγματικότητα πολύ μελισσοκόμοι δεν διαχειρίζονται τις κυψέλες τους βάση των αρχών της μελισσοκομίας που έχουμε συζητήσει.
Αυτοί βάζουν ένα σμήνος μέσα σε μια κυψέλη.Την Άνοιξη προσθέτουν ένα μελιτοθάλαμο.Τον Φθινόπωρο μαζεύουν το μέλι από τον μελιτοθάλαμο. Και αυτό είναι όλο.
Πιθανόν να υπάρχει πολύ μέλι στην γονοφωλιά και οι μέλισσες να σμηνουργίσουν την Άνοιξη, λόγο ελλείψεως χώρου.Ή να μην υπάρχει αρκετό μέλι και οι μέλισσες να πεθάνουν από πείνα εάν κάποιος δεν δοκιμάσει να τις σώσει με κάποιο είδος τροφή που πιθανών να τις κάνει και κακό.
Οι μέλισσες που εκκολάπτονται στις παλιές κερήθρες είναι αδύναμες,δεν έχουν άμυνα στις ασθένειες και είναι επικίνδυνες για τα γειτονικά μελισσοκομεία.
Επιπλέον τα πλαίσια στην γονοφωλιά πολύ σύντομα παύουν να είναι κινητά.

Λογική μελισσοκομία

Οι μοντέρνες κυψέλες δεν ταιριάζουν σε ένα τέτοιο μελισσοκόμο.Αυτοί πρέπει να υιοθετήσουν την μικτή κυψέλη.Η μικτή κυψέλη είναι ένα κοφίνι με σταθερές κερήθρες στου οποίου την κορφή βάζουμε έναν μελιτοθάλαμο με κινητά πλαίσια.Το κοφίνι, ή γονοφωλιά, μπορεί να γίνει από άχερο, λυγαριά ή
ξύλο.
Μια θολωτή κυψέλη θα μπορούσε επίσης να τους ταιριάξει, αλλά εγώ σθεναρά προτείνω ότι αυτές οι κυψέλες έχουν μόνο ένα σημείο υπεροχής,δηλαδή είναι φτηνές στην κατασκευή τους, αλλά αυτές οδηγούν στην καταστροφή γιατί οι κερήθρες τους δεν ανανεώνονται και οι προμήθειες τους δεν ελέγχονται.Εάν οι προμήθειες δεν είναι αρκετές οι μέλισσες πεθαίνουν.Εάν οι προμήθειες είναι πολλές οι μέλισσες σμηνουργούν γιατί τους λείπει χώρος.Σε κάθε περίπτωση οι μέλισσες δεν ανεβαίνουν ούτε στο μελιτοθάλαμο αλλά ούτε και στον θόλο γιατί αποφεύγουν να περνούν πάνω από το αποθηκευμένο μέλι.


Το κοφίνι

Οι οπαδοί

Πολύ ερασιτέχνες μελισσοκόμοι υιοθετούν τις σύγχρονες κυψέλες λόγο των πλαισίων και της εμφάνισης.Από την άλλη ένας μεγάλος αριθμός από ιδιοκτήτες κοφινιών μένουν πιστοί στο σύστημά τους.
Η πλειοψηφία αποτελείτε από σοφούς ανθρώπους της υπαίθρου που προτιμούν την βεβαιότητα, ακόμη και την πιθανότητα.Αλλά τα χρόνια περνούν χωρίς να δουν αποδείξεις του λάθους τους.
Εδώ είναι μια παρατήρηση που οδηγεί στο ίδιο συμπέρασμα.Στο χωριό που εγώ γεννήθηκα κάθε οικογένεια είχε και το δικό της μελισσοκομείο.
Κάθε Χειμώνα, όλοι οι παιδικοί μου φίλοι έτρωγαν μια αφθονία από γλυκό ψωμί και μέλι,όπως έκανα και εγώ. Είκοσι χρόνια μετά,εγώ ήμουν ο μοναδικός που είχε κυψέλες.Σε μερικούς κήπους ήταν εγκαταλελειμμένες μερικές κυψέλες Dadant ή Layens, αδειανές.Οι ιδιοκτήτες παρασύρθηκαν από τις διαφημίσεις των αγροτικών εκθέσεων. Στην πραγματικότητα εγκατέλειψαν την μοναδική κυψέλη που τους ταίριαζε.

Οι μέθοδοι

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν στα κοφίνια ήταν τόσο πολύ όσο και οι στόχοι που επεδίωκαν οι μελισσοκόμοι.Επιπλέον αυτοί οι μέθοδοι παραμένουν κατά το μεγαλύτερο μέρος ένα μυστήριο. Είναι πολύ δύσκολο να τις γνωρίσουμε λεπτομερώς.Σε κάθε περίπτωση, εδώ είναι αυτό που γινόταν στο μελισσοκομείο του πατέρα μου,όπου πάντα υπήρχαν 12 με 15 κοφίνια.
Οι κυψέλες κατασκευάζονταν τα χειμερινά απογεύματα,με άχυρο σίκαλης,δεμένα με λωρίδες από καλάμια ή σπάγκο.
Ο όγκος τους ήταν 40 λίτρα.Στα καλύτερά τους,την πρώτη Άνοιξη,τοποθετούμε σαν μελιτοθάλαμο,και μόνο από κάτω, ένα ξύλινο δακτυλίδι που μπορεί να είναι από ένα κόσκινο αφού έχουμε πρώτα αφαιρέσει το συρμάτινο πλέγμα.Τον Φθινόπωρο σε όλα τα κοφίνια που ζύγιζαν πάνω από 25 κιλά σκοτώναμε τις μέλισσες με θειάφι και συλλέγαμε το μέλι και το κερί.
Κατά την διάρκεια του Καλοκαιριού τα αδειανά κοφίνια δεχόντουσαν όλους τους αφεσμούς. Στην αρχή της Άνοιξης μερικές αδύνατες κυψέλες πέθαιναν από πείνα.Από αυτές συλλέγαμε το κερί.
Στο σπίτι των γονιών μου υπήρχε πάντα αρκετό μέλι για τα αφεντικά και τους εργάτες, ακόμη και για τα ζώα της φάρμας.Όλοι οι φίλοι μας στο χωριό είχαν το δικό τους μερίδιο από μέλι κάθε χρονιά.
Παρ'όλο που η διαδικασία ήταν απλή και κόστιζε λίγο, ήταν βάρβαρη, ασύμφορη και επίσης παράλογη, γιατί δεν παρήγαγε τη μεγαλύτερη απόδοση.Ωστόσο με αυτή τη διαδικασία παίρνουμε το μέλι χωρίς πολύ κόστος, και συγχρόνως υγιείς και δυνατές μέλισσες εποικίζουν τα άδεια κοφίνια.

Μια καλή μέθοδο

Για την υποστήριξη των κοφινιών,εδώ παραθέτω πως θα μπορούσε να γίνει.Στην αρχή της κύριας νεκταροέκκρισης υποχρεώνουμε τις μέλισσες να ανέβουν σε ένα άδειο κοφίνι, όπως θα περιγράψουμε στο κεφάλαιο "Οδηγώντας (μεταφέροντας) τις μέλισσες".
Μαζεύουμε μέλι, κερί και καταστρέφουμε τον γόνο.

Ας γίνουμε λογικοί

Διάφοροι λόγοι κάνουν τους ανθρώπους να ασχοληθούν με την μελισσοκομία. Μερικοί γιατί θέλουν λίγο μέλι, άλλοι από ανάγκη για μιαν επικερδή εργασία.Μερικά μελισσοκομεία δημιουργούνται. Άλλα επεκτείνονται. Μικρά μελισσοκομία με βεβαιότητα θα εξαφανιστούν γιατί η ζάχαρη θα επιστρέψει στην ελεύθερη αγορά.Παρ'όλα αυτά θα παραμείνουν περισσότερες κυψέλες από ποτέ.Έτσι θα υπάρξει μια μεγαλύτερη παραγωγή μελιού.
Αλλά θα μπορούσε η πραγματική κατανάλωση μελιού να διατηρηθεί? Ναι αν το μέλι πουλιέται στην ίδια τιμή με την ζάχαρη.Γιατί η ζάχαρη είναι ο κύριος ανταγωνιστής του μελιού.Ο κόσμος δεν αγοράζει μέλι αντί για βούτυρο, αλλά αντί για ζάχαρη.
Το μέλι είναι το μοναδικό υγιεινό γλυκαντικό, αυτό είναι βέβαιο.Αλλά η ζάχαρη έχει δυνατότερη γλυκαντική ουσία και είναι ποιο εύκολη στο χειρισμό της.
Οι πραγματιστές μας λένε ότι οι καταναλωτές υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν μέλι για αρκετά χρόνια έχουν καταλάβει την ποιότητα του και θα παραμείνουν πιστοί σε αυτό, και ότι η έξυπνη διαφήμιση θα συνεχίσει να τους σπρώχνει προς το μέλι. Εγώ δεν πιστεύω τίποτα από αυτά.
Έχω κάνει πολύ διαφήμιση στην ζωή μου, για το μέλι και για τα φαρμακευτικά φυτά.Είχα ανταποκριτές όχι μόνο στην Γαλλία αλλά και στην Τουρκία,στην Ινδία, στην Κίνα,στην Αμερική κ.λ.π.Και έχω παρατηρήσει ότι παντού υπάρχουν λογικοί άνθρωποι που γνωρίζουν πως θα υποταχθούν στους νόμους της φύσης και της υγείας, για να έχουν μια ζωή χωρίς ταλαιπωρίες και έναν θάνατο μετά από μακρόχρονο βίο χωρίς πόνους.Ναι, αλλά πόσο λίγοι! Η πλειοψηφία προτιμά ένα χάπι ή μια ένεση από ένα φλιτζάνι με ένα φαρμακευτικό βότανο, ένα κύβο ζάχαρης από μια κουταλιά μέλι,μερικοί το κάνουν από τον φανερό λόγο της οικονομίας,αρκετοί για λόγους ευκολίας,και άλλοι από μιμητισμό γιατί το κάνουν οι άλλοι.Και όπως όλοι οι άλλοι και αυτοί κολλάνε κάθε δυνατή αρρώστια,και όπως όλοι οι άλλοι ξοδεύουν τα λεφτά τους στους γιατρούς και τα φαρμακεία,όπως όλοι οι άλλοι πεθαίνουν νεότεροι και με πόνους.Μήπως κάποιος σοφός δεν έγραψε ότι ο κόσμος τρώει τον εαυτό του στον θάνατο!
Έχει μάθει ο κόσμος από τα λάθει του? Δεν το νομίζω.
Έτσι έρχονται οι μελισσοκόμοι να πουλούν το μέλι στην ίδια τιμή με την ζάχαρη, και ακόμη φθηνότερα εάν επιθυμούν να κάνουν καινούργιους πελάτες.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, μπορεί να είναι η μελισσοκομία επικερδής?Ναι,αλλά με την προϋπόθεση ότι θα χρησιμοποιήσουμε φθηνές κυψέλες και θα εφαρμόσουμε οικονομικές μεθόδους διαχείρισης με σκοπό να παράγουμε μέλι με το μικρότερο κόστος. Βέβαια αυτά τα αποτελέσματα δεν μπορούμε να τα έχουμε με τις κυψέλες και τις μεθόδους που χρησιμοποιούμε σήμερα και έχουμε αναφερθεί ήδη.Αλλά μπορούμε με την μέθοδο που θα σας παρουσιάσουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου